Informacja dot. postępowania ze zwierzętami, które zetknęły się ze szczepionką przeciwko wściekliźnie lisów
Lis jest głównym przenosicielem wścieklizny. Szczepionka zostanie wyłożona metodą zrzutów z samolotów na obszarach leśnych, polach i łąkach.
Skuteczność przeprowadzanej akcji osiągnięta zostanie na drodze kilkukrotnego rozrzucenia przynęt (wiosna — jesień).
Przynęty mają kształt krążka koloru zielono-brązowego. W środku umieszczony jest plastikowy blister z płynną szczepionką przeciwko wściekliźnie.
Po przegryzieniu blistra przez lisa — szczepionka w zetknięciu ze śluzówką jamy ustnej wytwarza odporność immunologiczną przeciwko wściekliźnie.
Szczepionka jest przeznaczona tylko do szczepienia lisów. Dla innych zwierząt nie posiada ukierunkowanego działania przeciwko wściekliźnie.
Dla zwierząt domowych gospodarskich i innych zwierząt wolno żyjących szczepionka jest nieszkodliwa.
Zagrożeniem dla zdrowia człowieka może być bezpośredni kontakt na otwarte rany, oczy, jamę ustną i nos. W takich wypadkach należy gruntownie przemyć te miejsca wodą z mydłem. O zaistniałych przypadkach należy powiadomić lekarza medycyny.
Wszelkie kontakty z przynętą wykluczają możliwość przyjęcia jej przez lisy. Przy kontaktach zwierząt domowych i gospodarskich z przynętami uprasza się hodowców o bezwzględne zgłoszenie takich przypadków lekarzowi weterynarii. Przypadki te winny być protokolarnie opisane, a dalsze postępowanie musi być oparte na klinicznej obserwacji pod nadzorem lekarza weterynarii ze zwróceniem uwagi na symptomy neuropatologiczne i alergiczne.