Gmina Miasta Gostynina - oficjalna strona

Estetyka zaśmieconych lasów

Wystarczy zbliżyć się do lasu, a zaraz stają się widoczne. Śmieci, bo o nich mowa, wpisują się niestety w nieodłączny element runa leśnego. Nie należą do „lasu”, jaki sobie wyobrażamy, choć, co chyba w tym wszystkim najgorsze, przez swoją wszechobecność są jeśli nie akceptowane, to już na pewno tolerowane przez większość. Śmieci nie zbierają się same. I nic z tym nie da się zrobić.

Elementy samochodu z podgaśnieńskiego lasu

Łatwo przyzwyczaić się do zzieleniałych papierków po lodach, wyrzuconych paczek po czipsach czy puszek po energetykach leżących w cieniu sosny, pod zielonym mchem. Zwracanie uwagi nie zawsze pomaga; następny spacer przebiega pod znakiem większej obojętności, a wreszcie i zobojętnienia wobec tego, co widać w lesie. Podniesienie papierka i wyrzucenie go do kosza nie jest trudne, trudniej jest przezwyciężyć wstyd, jakieś nieokreślone obawy przed zrobieniem tego. A najtrudniejsze – uświadomienie sobie konieczności, że tak właśnie trzeba zrobić.

Różnorakie śmieci w okolicach Leśniewic

Nietrudno dostrzec zmieniony krajobraz lasu. O obecności człowieka w lesie świadczą porzucone odpady: najczęściej garść porzucona w roztargnieniu, motywowana brakiem kosza na śmieci, rzadziej natrafić można na dzikie wysypiska, z premedytacją i nadzieją niewykrycia sprawcy rzucone i rozkładające się w środku lasu. Niedopuszczalna jest ich obecność w przestrzeni publicznej, a co dopiero w lesie.

Na jakie śmieci najłatwiej trafić na takim spacerze? To zależy oczywiście od osób, którym dane było przechodzić przed nami daną trasą. Zwykle są to pozostałości po wypitym alkoholu, wspomniane już papierki po lodach czy po batonach, plastikowe butelki, pety po wypalonych papierosach, materiały budowlane (kamienie, cegły, worki po betonie), bezużyteczne na skupie złomu pozostałości po samochodach (zbiorniki paliwa, butelki po oleju, nadkola, zderzaki), puste tetrapaki, reklamówki, opony, folie, folijki, owijki, słoiki, rozebrane telewizory, zużyte maseczki, nakrętki… Można tak wymieniać.

Butelki koło Zalesia

Czasem można odnieść wrażenie, że śmieci wyrastają jak grzyby po deszczu. To mylne wrażenie – nie potrzeba żadnych opadów, aby w lesie natrafić na pozostałości po sokach czy cukierkach. Jak już powiedziano, stanowi o tym kaprys, „widzi-mi-się”, roztargnienie, a czasem po prostu plan pozbycia się odpadów z własnej posesji „za darmo”. Za darmo, choć za śmieci płaci każdy z nas – dlaczego zatem wywozić śmieci do lasu i narażać się na mandat, skoro np. opony można oddać za darmo do PSZOK-u? Dochodzą do tego przypadkowi spacerowicze przyzwyczajeni do takich obrazków, oddychający świeżym powietrzem i napawający wzrok relaksującą zielenią. A ze wszystkim tym przychodzi obcować zwierzętom, dla których las stanowi środowisko naturalne.

Bliżej drewniane odpady, dalej, po lewej, plastiki i szkło

Nic z tym nie da się zrobić. Chyba, że ludzie są w stanie sami w sobie obudzić świadomość zagrożenia, jakie wiąże się z takimi obrazkami nie tylko dla zwierząt i środowiska naturalnego, ale i dla nich samych. Zanim zabierzemy się za sprzątanie lasów, musimy zmienić nasze myślenie o lesie, śmieciach i ich miejscu w naszym życiu. Kolejne akcje „sprzątania świata” nie będą potrzebne, kiedy lasy pozostaną w czystości. A ukształtowanie myślenia w tych kategoriach zależy od nas samych.